تومورهای اعصاب محیطی می تواند در هر نقطه از بدن ایجاد شود. اکثر آن‌ها سرطانی (بدخیم) نیستند، اما می توانند منجر به درد، آسیب عصبی و از دست دادن عملکرد در ناحیه آسیب دیده شوند.

درمان تومورهای اعصاب محیطی معمولاً شامل جراحی برای برداشتن تومور است. گاهی اوقات نمی توان تومور را بدون آسیب رساندن به بافت و اعصاب سالم مجاور خارج کرد. در این موارد ممکن است درمان های دیگری توصیه شود.

انواع مختلفی از تومورهای عصبی محیطی رخ می دهد. این تومورها با رشد در داخل اعصاب (تومورهای داخلی) یا با فشار دادن بر روی اعصاب (تومورهای خارجی) تاثیر می‌گذارند.

 

 

انواع

علائم

علائم و نشانه های تومور عصبی محیطی از تأثیر مستقیم روی عصب اصلی یا فشار تومور بر روی اعصاب، رگ های خونی یا بافت های مجاور ایجاد می شود. با رشد تومور، احتمال بروز علائم و نشانه‌ها بیشتر می‌شود، اگرچه انداره تومور همیشه تاثیرات را تعیین نمی‌کند.

 

علائم و نشانه های تومورهای اعصاب محیطی بسته به محل تومورها و بافت هایی که تحت تأثیر قرار می گیرند متفاوت است. 

 

 

 

آنها عبارتند از:

 

• تورم یا توده زیر پوست 
• درد، سوزن‌سوزن شدن یا بی‌حسی
• ضعف یا از دست دادن عملکرد در ناحیه آسیب‌دیده
• سرگیجه یا از دست دادن تعادل
•  

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

هنگامی که هر یک از علائم ذکر شده را دارید به پزشک مراجعه کنید، به خصوص اگر توده ای دارید که به سرعت رشد می کند.

 

 

علل

اکثر تومورهای اعصاب محیطی، مشخص نیست که چرا ایجاد می‌شوند. برخی از آنها با سندرم های ارثی شناخته‌شده مانند نوروفیبروماتوز (نوع 1 و 2) و شوانوماتوز مرتبط هستند. برخی دیگر ممکن است به دلیل عملکرد نادرست ژن ایجاد شوند یا در اثر صدمه یا جراحی ایجاد شوند.

 

 

عوامل خطر

تومورهای اعصاب محیطی در افرادی که دارای موارد زیر هستند شایع تر است:

 

نوروفیبروماتوز (نوع 1 و 2) و شوانوماتوز. در این اختلالات، تومورها روی اعصاب یا نزدیک آن در سراسر بدن ایجاد می شوند. این تومورها که اغلب متعدد هستند، بسته به محل آنها می توانند به علائم و نشانه های مختلفی منجر شوند. این تومورها معمولاً غیرسرطانی هستند.

 

• سابقه پرتودرمانی. اگر در معرض تشعشع قرار گرفتید، سالها بعد در معرض خطر ابتلا به تومورهای اعصاب محیطی هستید.
•  
• عوارض
• تومورهای اعصاب محیطی غیرسرطانی و سرطانی می توانند اعصاب را تحت فشار قرار دهند و به عوارضی تبدیل شوند که برخی از آنها ممکن است دائمی باشند:

• بی حسی و ضعف در ناحیه آسیب دیده
• از دست دادن عملکرد در ناحیه آسیب دیده
• مشکلات تعادل
• درد
•